Նիկոլ Փաշինյանին պատկանող կայքում «Հավաստի աղբյուր» ստորագրությամբ տեքստ է հրապարակվել՝ իբր պատասխան Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հարցադրումներին՝ «պատահաբար» ապահովելով ինֆորմացիայի արտահոսք։
Կայքը պատասխանել է «ի՞նչ է ուզում Ադրբեջանը» հարցին․
1. ԼՂ պաշտպանության բանակի լուծարում,
2. ԼՂ ճանաչում Ադրբեջանի կազմում՝ առանց որևէ ինքնավար կարգավիճակի: Այսինքն՝ 0 կարգավիճակով,
3. Միջանցք Հայաստանի տարածքով,
4. Սահմանագծման և սահմանազատման գործընթաց 1919, 1920 թվականի քարտեզներով (առայժմ հայտնի չէ, թե կոնկրետ որ քարտեզների մասին է խոսքը),
5. Անհետ կորած ադրբեջանցիների ճակատագրի պարզաբանում, հնարավոր է հետագայում Հայաստանին պատերազմական հանցագործությունների մեջ մեղադրելու միտումով:
«Հավաստի աղբյուրը» պարզաբանել է․ «Հարցերը թվարկված են՝ ըստ սադրիչ գործողությունների հնարավորության, թե որքանով դրանք կարող են Ադրբեջանի կողմից օգտագործվել Հայաստանի դեմ նոր ռազմական սադրանքներ կազմակերպելու համար»: Վախեցե՜ք, ժող ջան, նոր սադրանքներ է պատրաստում Ադրբեջանը։ Եվ հետո նորից հին երգը՝ «Ադրբեջանի հետ համապարփակ խաղաղության հասնելու» մասին։
Ըստ «Հավաստի աղբյուրի» պետք է «կա՛մ բավարարել Ադրբեջանի պահանջները, կա՛մ գտնել փոխզիջում, կա՛մ Ադրբեջանին ստիպել-համոզել հրաժարվել այդ պահանջներից»:
Բայց «Հավաստի աղբյուրն» իր համար մանևրելու տեղ էլ է թողնում․ «Կամ՝ գտնել այլ տարբերակ»:
Ի՞նչ արած․ Նիկոլ Փաշինյանի անձնական էջն ի սկզբանե պաշտոնական տեղեկատվության հարթակն էր/է, իսկ պաշտոնական, բայց պատասխանատվություն չենթադրող արձագանքները հրապարակվել են ազդեցության գոտի-լրատվականում՝ անանուն կամ էլ այսպես՝ «Հավաստի աղբյուր»։
Հարմար է ունենալ կայք, երբ ձեռքիդ տակ են ԱԱԾ-ի բոլոր թղթապանակները ու ցանկացած պահի կարելի է, օրինակ, Ծառուկյանին իր տեղը ցույց տալ՝ հրապարակելով տասնյակ տարիներ առաջվա բռնաբարության նողկալի մանրամասները։
Մենք բոլորս կասկած չունենք, որ աղբյուրն էլ, լճակն էլ այս դեպքում առավել քան հավաստի են։ Իսկ թե ինչու այսքանը և հիմա, մտածելու շատ բան էլ չկա՝ ինչ անում են, սեփական «խաղաղության օրակարգի» համար են անում։