Վերջին օրերին հասարակական հարթակներում մի հարց է սկսել գերակշռել՝ արդյոք պետական համակարգն իսկապե՞ս լրջորեն սկսել է հետևել սոցցանցերում լայք դնողներին, և եթե այո, ապա ինչ նպատակով։
Թեև շատերը սկզբում մտածում են՝ «լավ, ի՞նչ պետք է լինի, լայք է», պարզվում է՝ հենց դա է խնդրի առանցքը։
Քաղաքական տեխնոլոգ Կարեն Քոչարյանն այս հարցին անդրադարձավ
Oragir.News-ի հետ զրույցում՝ նշելով. «Ես այս իշխանությունների արևով չեմ երդվում, բայց այսքան ժամանակ ինչ ասել եմ, իմ նկատմամբ ճնշում չի եղել դեռ։ Այն, ինչ արվում է, դա քաղաքական ճնշում է։ Ես իմ մաշկի վրա չեմ զգացել դեռ։ Ամեն դեպքում նրանք փորձում են աչք վախեցնել, հատկապես նրանց, ովքեր ակտիվ չեն, միայն լայքում են։ Հիմնական միտումը վախի մթնոլորտ ստեղծելն է, որի արդյունավետությունը 0 է»։
Սակայն այդ «զրո արդյունավետությունը» թվացյալ է։ Քանի որ վախը սկսել է գործել հենց ամենապարզ մակարդակում՝ լայքելու, մեկնաբանելու, տարածելու։ Քննչական հարցաքննության կանչելը, մարդկանց հետապնդելը մարդկանց ստիպում է՝ մտածել ու «համենայն դեպս» չլայքել։
Իսկ չլայքելը, սոցցանցային ալգորիթմների լեզվով, նշանակում է՝ գրառումն «անարձագանք» է մնացել, հետևաբար չի արժանանում տարածման, չի երևում այլ օգտատերերի լրահոսում։
Այսինքն՝ սա պարզապես լայքերի խնդիր չէ։ Սա իրականում իշխանությանը քննադատող տեղեկատվության շրջանառությունը սահմանափակելու, ընդդիմադիր ձայները նեղ շրջապատներում խեղդելու տեխնոլոգիա է:
Ք. ՍԱՀԱԿՅԱՆ