Սփյուռքում ազգապահպանության համար և ուծացման, ձուլման դեմ պայքարող ամենասկզբունքային ու նվիրյալ գործիչներից էր բանաստեղծ, արձակագիր, թատերագիր, քննադատ, հրապարակախոս և մանկավարժ Մուշեղ Իշխանը։
Այսօր սփյուռքահայ գրող Մուշեղ Իշխանի հիշատակի օրն է։
Մուշեղ Իշխանը ծնվել է 1914 թ. Թուրքիայի Անկարայի նահանգի Սիվրիհիսար գյուղաքաղաքում: 1915-ին բազում հայ ընտանիքների նման Ճենտերեճյանների գերդաստանը տարագրվում է: Սակայն նրանց հաջողվում է փախուստի տարիներն անցկացնել ծննդավայրից ոչ շատ հեռու: Մուշեղի հորը թուրքերը դաժանորեն ծեծում են, և նա մեռնում է տարագրության մեջ:

Թեև Մուշեղը ծնողների առաջնեկն էր, ի սկզբանե, հոր նախաձեռնությամբ նրան որդեգրել էր ավագ եղբայրը, որը զավակ չէր ունենում: Ճակատագիր էր երևի․ երկատված էր նրա գոյությունը, հոգին: Նա երկու մայր ունեցավ, երկու հայրենիք: Հարազատ մայրը եղբոր` Գևորգի և քրոջ` Հուշիկի հետ Դամասկոսից մեկնեց Հունաստան, այնտեղից էլ Խորհրդային Հայաստան. «Այսպես վերջացավ մեր կյանքին ներքին տռամը: Հիմա եղբայրս և քույրս ընտանիք կազմած` կապրին մայր հայրենիքին մեջ, իսկ ես Սփյուռքի զավակ եմ: Նորեն երկու մայր և երկու վիճակ` նույն արյունը կրող հարազատներու համար: Այս անգամ տռամը ընտանեկան չէ, այլ ազգային»:
Ճակատագիրը Մուշեղ Իշխանին ամենատարբեր ափերը նետեց․․․ Բեյրութ, Բելգիա, ապա կրկին Բեյրութ․․․ Ի վերջո ճակատագիրը նրան նաև հասցրեց Արևելահայաստան և խնամիական կապեր ստեղծեց ճարտարապետ, երաժիշտ Արթուր Մեսչյանի հետ։
Սփյուռքում ծայր էր առել համատարած նահանջը։

Ազգային մեծ տագնապի ահազանգը հնչեցնում է նաև Մուշեղ Իշխանը: Իր սերնդակից մտավորականների հետ բանաստեղծն ի սկզբանե բռնեց ազգապահպանության ջահը, ողջ կյանքն ապրեց հանուն հայապահպանության և ընդդեմ ուծացման: Նրա ստեղծագործությունը, մանկավարժական, հրապարակախոսական ու քաղաքական գործունեությունը միտված է եղել օտար ափերում ազգային արժեքների, լեզվի և ինքնության պահպանմանը:
Հայ լեզուն տունն է հայուն աշխարհիս չորս ծագերուն,
Ուր կմտնե ամեն հայ, իբրև տանտեր հարազատ…
Հոն է միայն, որ կրնա գտնել ամեն հայ կրկին
Խաժամուժին մեջ օտար կորսնցուցած իր հոգին․․․