Ճանաչենք, սիրենք, պահպանենք․ Սերգեյ Աբրահամյանը՝ հայոց լեզվի մասին
Այսօր՝ փետրվարի 14-ին՝ Սիրո տոնին, ծնվել է հայոց լեզվի մեծագույն սիրահար, ակադեմիկոս Սերգեյ Աբրահամյանը։ Աբրահամյանն իր ողջ կյանքի ընթացքում ակտիվ քաղաքացի էր, մեծ հայրենասեր, գիտության ու կրթության նվիրյալ։
1942 թ․ 17 տարին դեռ նոր բոլորած պատանին մեկնում է ռազմաճակատ՝ երազելով հայրենի Արցախի խաղաղության մասին։ Ռազմաճակատում ականի պայթյունից ծանր վիրավորվելով և հրաշքով փրկվելով՝ վերադառնում է Հադրութի շրջանի հայրենի Տումի գյուղ։ Հենակներով էլ տեղափոխվում է Երևան՝ դառնալով ԵՊՀ բանասիրության ֆակուլտետի ուսանող։
1956-ին Սերգեյ Աբրահամյանն արդեն դոցենտ էր, իսկ 1966 թվականին նրան շնորհվել է գիտությունների դոկտորի աստիճան, 1970 թվականին՝ պրոֆեսորի կոչում, իսկ 1996 թվականին ընտրվել է ՀՀ ԳԱԱ ակադեմիկոս։
Հետաքրքիր է, որ պետության կողմից նրան տրվում է հենց այն տունը, որտեղ ապրել էր ակադեմիկոս Հրաչյա Աճառյանը։ Աբրահամյանն էլ իր մեծ նախորդի նման հայագիտության նվիրյալն էր։
Արցախյան շարժման օրերին պրոֆեսորի սիրտը հանգիստ չէր։ Վճռվում էր իր հայրենի գյուղի ճակատագիրը։ Դիմումներ, կոչեր, բաց նամակներ, բազմաթիվ հոդվածներ․ այս օրերին միահյուսվել էին գիտնականն ու քաղաքացին։
Լեզուն նրա համար պարզապես ուսումնասիրության նյութ չէր, այլ ազգի ու պետության, պետականության գոյության հիմքը։
1942 թ․ 17 տարին դեռ նոր բոլորած պատանին մեկնում է ռազմաճակատ՝ երազելով հայրենի Արցախի խաղաղության մասին։ Ռազմաճակատում ականի պայթյունից ծանր վիրավորվելով և հրաշքով փրկվելով՝ վերադառնում է Հադրութի շրջանի հայրենի Տումի գյուղ։ Հենակներով էլ տեղափոխվում է Երևան՝ դառնալով ԵՊՀ բանասիրության ֆակուլտետի ուսանող։
1956-ին Սերգեյ Աբրահամյանն արդեն դոցենտ էր, իսկ 1966 թվականին նրան շնորհվել է գիտությունների դոկտորի աստիճան, 1970 թվականին՝ պրոֆեսորի կոչում, իսկ 1996 թվականին ընտրվել է ՀՀ ԳԱԱ ակադեմիկոս։
Հետաքրքիր է, որ պետության կողմից նրան տրվում է հենց այն տունը, որտեղ ապրել էր ակադեմիկոս Հրաչյա Աճառյանը։ Աբրահամյանն էլ իր մեծ նախորդի նման հայագիտության նվիրյալն էր։
Արցախյան շարժման օրերին պրոֆեսորի սիրտը հանգիստ չէր։ Վճռվում էր իր հայրենի գյուղի ճակատագիրը։ Դիմումներ, կոչեր, բաց նամակներ, բազմաթիվ հոդվածներ․ այս օրերին միահյուսվել էին գիտնականն ու քաղաքացին։
Լեզուն նրա համար պարզապես ուսումնասիրության նյութ չէր, այլ ազգի ու պետության, պետականության գոյության հիմքը։
Ամենից շատ դիտված
22:47 Քենեդիի սպանությունը և «Սեպտեմբերի 11»-ը կանխագուշակած էքստրասենսը կանխատեսում է 2025-ը
21:44 Դուք ընդամենը իշխանական պրոպագանդիստ եք. Լիլիթ Գալստյանը՝ Պետրոս Ղազարյանին
23:13 Գագոն հաղթեց․ Գագիկ Ծառուկյանը թոռնիկների հետ նշել է Սուրբ Զատիկը
16:37 Ինչպե՞ս կարող է ռաբիզ լսելու համար հավաքվել բազմահազարանոց հանդիսատես, այն էլ Ապրիլի 24-ի նախաշեմին
21:00 Միջա՞նցք, թե՞ պատերազմ. ինչու Իրանը չի լռի Զանգեզուրի հարցում
14:07 3.5 մլն դրամ` ճաշի կտրոն. մի գնացեք հարկադիր խուզի. Հրայր Կամենդատյան
11:56 Դինամոյի թրքահպատակ նախագահի ցուցումով Արցախի դրոշը հեռացվել է. փաստաբան
22:00 Արցախականչ. Հայկական պետությունը պարտավոր է տիրություն անել հայկական մշակութային ժառանգությանը
21:30 Ճրագալույցի պատարագը` Գյումրիի Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցում. տեսանյութ
17:08 Հայաստանը վերածվել է 90-ականների բեսպրեդելի. Ոստիկանությունը փաստացի գոյություն չունի. ակտիվիստ
Ձեզ գուցե հետաքրքրի
հետադարձ կապ
սոց․ ցանցեր
Կայքում հրապարակված նյութերը պարտադիր չէ, որ արտահայտեն oragir.news-ի խմբագրության տեսակետը: