Մովսես Գորգիսյանին շատերն են հիշում Ազատության հրապարակում կանգնած «Կեցցե՛ այն Հայաստանը, որը վաղն է գալու» կոչն արտասանելիս․․․ Նա առաջինն էր, ում վիճակված էր Ազատության հրապարակում բարձրացնել բաղձալի եռագույնը։ Սակայն ցավոք, նրան վիճակված չէր տեսնել անկախ Հայաստանը։
Այսօր Հայաստանի Ազգային հերոս, Արցախյան շարժման առաջնորդներից, հրապարակախոս Մովսես Գորգիսյանի հիշատակի օրն է։

«Հոսող գետը չի հոգնում: Մենք հոսելով ու ալեկոծվելով պիտի մաքրվենք և դրա մեջ գտնենք մեր պայքարի բարոյականությունը»,- վստահ էր նա:
1990 թ․Երևանում տեղի ունեցած հանրահավաքներից մեկի ժամանակ հայտարարվել էր Երասխին սպառնացող վտանգի մասին։ Կամավորականները Ազատության հրապարակից միանգամից մեկնեցին Երասխ։ Այնտեղ էր նաև Մովսեսը։ Ինքնապաշտպանությունը տևեց 2 օր՝ հունվարի 17-19-ը։ Մինչև վերջ հայկական ուժերը կարողացան ջախջախել թշնամուն, նրան հետ շպրտել մինչև Նախիջևան։ Սակայն զոհերը քիչ չէին: Ազատամարտիկ Երվանդ Սաղումյանի հետ միասին Երասխի համար մղվող մարտերում 28 տարեկանում զոհվեց նաև Մովսես Գորգիսյանը։

1996 թ․ սեպտեմբերի 20-ին Հայաստանի նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կողմից Մովսես Գորգիսյանը հետմահու արժանացավ Ազգային հերոսի կոչմանը, նաև՝ «Հայրենիք» շքանշանին։
Նրա պայքարը սրբագույն երազանքի՝ ազատության համար էր, որը նվաճեց՝ իր կյանքը հայրենիքի զոհասեղանին դնելով։