Այս հայտնի գրողները նախընտրեցին վերջ տալ իրենց կյանքին ինքնասպանությամբ, բայց մինչ այդ գրեցին իրենց վերջին նամակները, որոնք ևս համարվում են յուրօրինակ ստեղծագործություններ։
Նամակները երբեմն ցնցող են, երբեմն՝ տխուր կամ հեգնական:
Վիրջինիա Վուլֆը ինքնասպան եղավ 1941-ին։ Նա իր գրպանները լցրեց քարերով և նետվեց Օուզ գետը։ Սակայն մինչ տնից դուրս գալը նա գրեց հետևյալ նամակը ամուսնուն՝ Լեոնարդին։
«Թանկագինս,
Համոզված եմ` նորից խելագարվում եմ: Զգում եմ, որ չենք կարող անցնել այդ սարսափելի ժամանակների միջով ևս մեկ անգամ։ Այս անգամ չեմ ապաքինվի: Ես սկսել եմ ձայներ լսել և չեմ կարողանում կենտրոնանալ։ Ուստի, անում եմ այն, ինչ կարծես, թե ամենաճիշտն է: Դու ինձ տվել ես հնարավոր ամենամեծ երջանկությունը: Դու ինձ համար եղել ես այն ամենը, ինչ կարող էիր լինել: Չեմ կարծում, որ երկու մարդ կարող էին այսկերպ երջանիկ լինել, քանի դեռ վրա չէր հասել այս սարսափելի հիվանդությունը: Այլևս չեմ կարող պայքարել։ Գիտեմ, որ փչացնում եմ կյանքդ, որ առանց ինձ կարող էիր աշխատել։ Եվ հիմա կաշխատես գիտեմ: Տեսնում եք, որ նույնիսկ չեմ կարողանում ինչպես հարկն է գրել: Չեմ կարողանում կարդալ։ Ուզում եմ պարզապես ասել, որ իմ ողջ կյանքի երջանկության համար քեզ եմ պարտական: Դու այնքան համբերատար ես եղել ինձ հետ ու աներևակայելի բարի: Ուզում եմ ասել, որ դա բոլորը գիտեն: Եթե որևէ մեկը կարողանար ինձ փրկել, դա դու կլինեիր: Ամեն ինչ օտարվել է ինձնից, բացի քո բարությունից: Ես այլևս չեմ կարող շարունակել փչացնել քո կյանքը:
Չեմ կարծում, որ երկու հոգի կարող էին ավելի երջանիկ լինել, քան եղել ենք մենք»:

Ռուս հայտնի բանաստեղծ
Սերգեյ Եսենինը հոգենյարդաբանության հիվանդանոցում բուժումն ավարտելուց մեկ շաբաթ անց ընկճված վիճակում ինքնասպան է եղել։ Կախվելուց մեկ օր առաջ իր սեփական արյամբ գրված բանաստեղծությունը տվել ընկերոջը:
*Մնաս բարով, իմ բարեկամ, մնաս բարով,
Թանկագինս, իմ սրտի մեջ ես դու մնում,
Կանխատեսված այս բաժանումը շուտով
Մեզ առջևում նոր հանդիպում է խոստանում:
Մնաս բարով, իմ բարեկամ, անխոս, անձեռք,
Դու մի թախծիր, վիշտ մի բարդիր քո հոնքերին,
Այս աշխարհում մեռնելն, այո, նոր չէ երբեք,
Բայց ապրելն էլ, անշուշտ, նոր չէ բոլորովին:
Ամերիկացի գրող, լրագրող
Հանթեր Ս․ Թոմփսոնը գոնզո լրագրության ոճի հիմնադիրն է։ Ոճ, որտեղ լրագրողը դառնում է պատմության մի մասը և հաճախ գրում է առաջին դեմքից։ Նա հեռախոսով զրուցում էր կնոջ՝ Անիտայի հետ, երբինքնասպան եղավ՝ կրակելով ինքն իրեն։ Անիտան մտածեց, թե դա պարզապես գրամեքենայի ձայնն է։ Օրեր անց, Rolling Stone-ի կողմից հրապարակվեց նրա ակնհայտորեն ինքնասպանությունից առաջ թողած գրությունը, որը նա հասցեագրել է Անիտային՝ վերնագրելով՝ «Ֆուտբոլային մրցաշրջանն ավարտվեց»։
«Այլևս խաղեր չկան: Այլևս ռումբեր չկան: Այլևս զբոսանք չկա: Այլևս զվարճանք չկա: Այլևս լող չկա: 67։ Դա 50-ից 17 տարի հետո է: 17 ավելի, քան ինձ պետք էր կամ ես ուզում էի: Ձանձրալի է։ Ես միշտ անսանձ եմ: Հիմա՝ ոչ մի զվարճանք ոչ մեկի համար: 67-ում դառնում ես ագահ: Գործի՛ր ծեր հասակում՝ հանգստացի՛ր՝ դա չի խանգարի»:
Արմինե Մուրադյան